راوی : حتما در مصاحبه های اخیر با تعدادی از خوانندگان از جمله ستار عزیز شنیدید که بسیاری از این عزیزان با موسیقی " رپ " موافق نیستند ! البته تعدادی هم هستند که اگر موافق هم نباشند حداقل جلوی دوربین مثل اندی می گویند که همه نوع آهنگی گوش می کنند و همه جور موزیکی را دوست دارند ! خب ، این هم یک راه برای جلب مشتری است چون در نتیجه طرفداران رپ مخصوصا رپ ایرانی ، با اندی چپ نمی افتند . در حالی که طرفداران رپ بعد از مصاحبه ی کسانی مثل ستار ( که آزاد است نظرش را بگوید ) با او به هم می زنند و تا جایی پیش می روند که در فیسبوک صفحه ای باز می شود به نام " ما خوانندگان رپ از ستار متنفریم ، به ما بپیوندید " که البته مسئولان فیسبوک در همان دو سه روز اول ، آن صفحه را به دلیل سخنان زشت و پست های تهدید آمیزش می بندند . حتی در یکی از پست ها ، تصویری درست کرده بودند که نشان می داد ستار را مورد سوء قصد و ترور قرار داده اند !!! اما چرا ؟ چرا نه تنها ستار بلکه حتی بسیاری از خانواده ها ( چه در ایران و چه در خارج ) با رپ موافق نیستند و تشویق می کنند که فرزندانشان به موسیقی دیگری علاقه مند باشند ؟ آیا کسانی مثل ستار ، از روی حسادت یا چشم و هم چشمی است که با موزیک رپ و هیپ هاپ موافق نیستند ؟ خیر ، این مطلب نمی تواند از روی حسادت باشد چون همه ی ما می دانیم که موزیک رپ ایرانی در ایران و بین ایرانی ها بسیار نو پاست و هنوز حتی یک خواننده ی رپ ایرانی چه در ایران و چه در خارج از ایران نتوانسته یک کنسرت داشته باشد که در آن بیش از ۵۰۰ نفر حضور داشته باشند . هنوز هیچ خواننده ی رپ ایرانی نتوانسته یک آلبوم کامل از طریق یک شرکت معتبر موسیقی به بازار بفرستد . موزیک رپ های ایرانی را هم که در سایت های iTune و CD Baby موجود است توسط خود ضبط کننده ی ایرانی به طور مستقل قرار گرفته که مورد حمایت هیچ کمپانی موسیقی نیست . تعدادی هم بر روی سایت رادیو جوان قرار دارد که اگر به تعداد بازدید کنندگانشان نگاه کنید می بینید که حتی میزانش از یک خواننده ی درجه ۴ در لوس آنجلس هم کمتر است و من حتی شک دارم که رپ ایرانی توانسته باشد بیشتر از ۱۰۰ دلار آهنگ فروخته باشد . اما در رپ خارجی داستان چیز دیگری است و اینجاست که بسیاری با رپ و هیپ هاپ مشکل دارند و اینجاست که خانواده های روشن و تیزبین برای فرزندان خود نگران هستند !
اگر موافق باشید
اطلاعات خود را اینجا با کمی بررسی موزیک رپ شروع کنیم بعد به نکات حساس و
اجتماعی آن بپردازیم : در زبان انگلیسی بریتانیایی لغت رپ از قرن شانزدهم
به بعد وارد زبان شد و به معنی TO SAY یعنی " گفتن " استفاده گردید . از
قرن هجدهم این لغت توسط آفریقایی های مقیم آمریکا به معنی " صحبت کردن "
استفاده می شود که امروزه معنی خودش را در موزیک رپ پیدا می کند . بنابراین
رپ یعنی " سخن ریتمیک " و کسی که رپ انجام می دهد ، خواننده نیست ! چون اگر بود او را Singer می نامیدند . کسی که رپ انجام می دهد را " رپر " یا " گوینده ی ریتمیک
" می گویند که با شکستن و چسباندن لغات و عبارات ، بیان خود را به گونه ی
ریتمیک عنوان می کند . ریشه ی رپ در شهر ژوهانسبورگ در آفریقای جنوبی است و
رپ یکی از اجزای مهم موسیقی هیپ هاپ به شمار می آید . می
شود گفت که رپ به تنهایی و خودی خود موزیک نیست بلکه بخشی از موزیک هیپ هاپ
است . موزیک هیپ هاپ هم ریشه در موسیقی راک دارد و از همین جاست که هر دو
جزو موسیقی های اعتراضی هستند . موسیقی راک به ویزه راک سنگین یا هوی متال
با فریاد و خشونت بر روی صحنه اعتراض خود را از کسی یا چیزی بیان می کند و
حتی در جاهایی آلات موسیقی خود را بر روی صحنه می شکنند و هیپ هاپ با
استفاده از الفاظ توهین آمیز و فحاشی در قالب گویشی سریع و رپ در بسیاری از
مواقع ، اجتماع و کسانی را به باد ناسزا می گیرند . متاسفانه تعداد موزیک های هیپ هاپ که برای بیان الفاظ عاشقانه ، دوستی و مهر ساخته شده باشند انگشت شمار هستند . اما این رپ از کجا مطرح می شود ؟
همان گونه که در تاریخ می خوانیم ، متاسفانه سیاه پوستان همیشه قربانی تحقیر ، کوچک بینی و نژاد پرستی بوده اند و این مشکل عدم مساوات اجتماعی در بین بسیاری از سیاه پوستان به نوعی عقده درآمده که با به دست آوردن کوچکترین فرصتی از آن برای مبارزه با نژاد پرستی و این که از سفید پوستان چیزی کم ندارند استفاده می کنند . بزرگ ترین فرصت و طلایی ترین آن را تلویزیون MTV به آن ها اهدا کرد . با روی کار آمدن ام تی وی ، بخشی باز شد به نام موسیقی سیاه پوستان ( BLACK MUSIC ) که به طور ۲۴ ساعته فقط موسیقی ساخته های سیاه پوستان را به نمایش می گذارد . بسیاری از رپر ها ، سازندگان و تولید کنندگان تصمیم می گیرند که از این رسانه برای بزرگ جلوه دادن جامعه ی سیاه پوستان استفاده کنند .
پس شروع کردند به ساخت
موزیک ویدئوهایی که در آن ، رپر ها و خوانندگان سیاه پوست جواهرات سنگین و
گران قیمت به تن داشتند ، ماشین های لوکس و گران می راندند و دختران سفید و
سیاه خودشان را برای آن ها هلاک می کنند ! در ابتدا این نوع ویدئوها و
ساخته ها مورد پسند جوانان قرار می گیرد تا جایی که اگر از یک پسر بچه در
آمریکا می پرسیدی می خواهی چه کاره بشوی ، می گفت می خواهم مثل اسنوب داگ
رپر بشوم !!! چرا ؟ چون او خیلی باحاله ، دورش پر است از دختر ، لباس های
گران دارد و ماشینش حرف ندارد !!! این نوع پاسخ ها والدین را به خود آورد
که آیا این ها نمونه ها و الگوهای خوبی هستند ؟ رفته رفته موج اعتراضات
مردم بیشتر و بیشتر شد و در نتیجه هالیوود و تلویزیون ام تی وی به دنبال
چاره گشت که کاری انجام بدهد که این مارکت پول ساز از دست نرود . لذا طرح
جدید مطرح شد و آن این که بیاییم هیپ هاپ را از جواهرات و دختر
بازی در بیاوریم و چیزی تنش کنیم که هم سیاه پوست پسند باشد ، هم داینامیک
باشد و هم خود را سالم نشان بدهد و این شد که تن مجریان هیپ پاپ و رپر
ها لباس بسکتبال کردند !!! شورت بلند ورزشی و بلیز ژرسه و کلاه نقاب دار
که برعکس یا چپکی به سر گذاشته می شود !
به عبارتی از احساسات مردم به ورزش بسکتبال که بیشتر سیاه پوستان در آن مطرح هستند استفاده کردند تا هم موج اعتراضات خانواده ها را آرام کنند و هم مارکت جدیدی برای جنس نامرغوبی بسازند . رفته رفته شورت بلند بسکتبال جای خود را به شلوار لی گشاد که نصف باسن از آن بیرون است و شورت از زیر شلوار معلوم می شود داد . از پشت انگار بچه ای را می بینی که پوشکش آمده بیرون !!! این پوشش های خیلی نامرتب ، در رفتار های جوانان هم تاثیر گذاشته و آن ها را بی نظم و لاابالی کرده است . اما داستان در این جا تمام نمی شود ! خیلی از این سیاه پوستان و حتی سفید پوستان در موزیک هیپ هاپ به شهرت و ثروت بسیاری رسیدند که حتی برای خود فیلم سینمایی ساختند ، کمپانی مد لباس درست کردند و البته درگیر جرم و جنایات هم شدند .
به جرات می توان گفت که از ۱۰ رپر تاپ دنیا ، ۸ نفر آن ها سابقه ی جنایی ، همکاری در قاچاق مواد مخدر و فعالیت مسلحانه دارند . امروزه گویش رپ برای خود فرهنگ لغت دارد چون بسیاری از گویش های آن خیابانی هستند و توسط بسیاری از مردم عادی قابل درک نیست . متاسفانه بسیاری از جوانان از جمله جوانان ایران بدون آگاهی و فقط از روی تبلیغات مصنوعی تلویزیون ها دنبال این نوع موزیک می روند و حتی بدون این که مفاهیم حرکت بدن و دست های رپر را بدانند ، آن حرکات را تقلید می کنند . اما آن چه که می شود پیش بینی کرد این است که هیپ هاپ و رپ هم به زودی مثل موزیک پانگ و بریک دانس کم رنگ و محو خواهد شد و چیز دیگری به جای آن خواهد آمد اما موسیقی با اصالت که در آن نیازی به فحاشی ، جیغ و فریاد ، برهنگی و زرق و برق نیست همیشه بر جا خواهد ماند .
در همین مورد بخوانید :
نویسنده : رامین
***
در پست قبلی ویدئوی یک پسر ۱۸ ماهه ی ایرانی را که طرفدار ستار بود و آهنگ گل سنگم را می خواند به اشتراک گذاشتیم ، از ایرانی ها که بگذریم تاثیرگذاری صدا و موسیقی درست در این جا معلوم می شود . قابل توجه نسلی که می گوید و عقیده دارد که موسیقی این ها عقب مانده است : خانواده ی Caili یک خانواده ی آمریکایی - فیلیپینی هستند که چندی است با کارهای ستار آشنا شده اند . تعدادی از آهنگ های ستار را تهیه می کنند و متوجه می شوند که دختر ۱۸ ماهه ی آن ها چقدر به موسیقی ستار تمایل نشان می دهد و هر وقت که آهنگ های ستار را می گذارند شروع می کند به جنب و جوش و رقصیدن . از طریق کمپانی ترانگل رود اینترتیمنت سراغ ستار را می گیرند و از وی درخواست می کنند که با دخترشان یک عکس یادگاری بگیرد .
جوان ترین طرفدار آمریکایی - فیلیپینی ستار که خیلی دوست دارد با آهنگ های ریتمیک ستار برقصد
این دختر خانم اسمش کللی است و ۱۸ ماه دارد
***
این هم یک پسر بچه ی آفریقایی - آمریکایی از طرفداران ستار که به کنسرت سال پیش ستار در شیکاگو رفته بود :
« چند سخنی با تو »
نویسنده : ستار
فیس بوک هواداران ستار را " Like " کنید
( نظرات ثبت شده در بخش کامنت ها ، لزوماً بیانگر نظرات و عقاید مدیریت و نویسندگان وبلاگ نمی باشد )