درود
اخیرا شنیدیم تعدادی از شکارچیان خوش قلب و مهربان در اقدامی عجیب و قریب . خیلی نادر و باور نکردنی اسلحه های خود را به درک واصل کرده اند تا شاید حیات وحش نفسی تازه کند .
فلذا بهتر میبود قبل از این که این عزیزان شکارچی ابزار قتاله ی خود را معدوم کننند با کارشناسان مجرب در این باره مشورت کنندتا این موضوع نیز مثل بقیه مسایل کارشناسی شود همچنان که در روزگار ما برای ساده ترین چیز ها هم کارگاه و گردهمایی و کمیته تشکیل میشود.
البته شکارچیان مهربان ما که بی شک قلبی رئوف در سینه دارند بهتر بود به عواقب این کار فکر میکردند این عمل پیامدهای جدی و نه خیلی جدی به همراه دارد : اول اینکه مافکر کردیم اگر شکار را کلا تعطیل کنیم در ماههای آینده تعداد این موجودات آنقدر زیاد شود که این زبان بسته ها با کمبود غذا روبرو شوند و از گرسنگی بمیرند بنابرین به ذهن مبارک ما رسید که باید بین بد و بدتر بد را انتخاب کرد پس اگر این حیوانات به دست شکارچیان زمین گیر شوند بهتر است از این که از گرسنگی و کمبود غذا بمیرند.
دوم : به نظر مبارک ما مگر این شکارچیان برای امرار معاش خود نیاز به کار و فعالیت ندارند ؟؟ که یکدفعه اقدام به اسلحه شکنی کنند پس قاعدتا این شکار چیان در زمره چند شغله ها قرار دارند که شغل شریف!! شکار را کنار گذاشتند (قابل توجه مسئولین برای پیگیری موضوع چند شغله ها)
پیشنهاد کاربردی : به نظر ما جاش بود مسولین ذیربط به پاس این اقدام شکارچیان روزی را به عنوان روز شکارچی!! انتخاب کنند تا همه ساله تعدادی اسلحه به درک واصل شود !
البته یادمان نرفته مدتها پیش تعدادی از گروههای روباه کش و خرس کش لطف خود را نسبت به این زبان بسته ها ابراز داشتند و از این کار خود فیلم تهیه کردند که به صورت آنلاین تقدیم ملت شد . از آنجایی که روح و قلب ما تمام این مهربانی ها را تاب نمی آورد ، ما زیاد دنبال این چیزها نیستیم فقط گاهی آن هم اتفاقی میبینیم و میشنویم پس سخن کوتاه میکنیم. مینشینیم و دم فرو میبندیم و منتظر شکسته شدن اسلحه هاییم!!